WANGIAN YANG HILANG DI TIMOR JAUH....

                            ---------------------------------------------------------------------------
                            Sebuah Puisi,    Wangian Yang Hilang di Timor jauh Oleh
                                             -    Sasterawan Negara  Usman  Awang-
                          -----------------------------------------------------------------------------

                          Melayu itu orang bijaksana, Nakalnya bersulam jenaka
                          Budi bahasa tidak terkira,Kurang ajarnya tetap santun
                          Jika menipu pun masih bersopan,
                          Bila mengampu,bijak beralas tangan
                          Melayu itu berani bila bersalah                            
                          Kecut takut kerana benar

                         Janji simpan di perut,selalu pecah di mulut
                         Biar mati adat,jangan mati anak
                         Melayu di Semenanjung luas maknanya
                         Jawa itu Melayu,Bogis itu Melayu
                         Minangkabau memang Melayu
                         Keturunan Aceh adalah Melayu
                         Jakun dan Sakai asli Melayu

                         Arab Pakistani semua Melayu
                         Mamak Malbari bertaarif Melayu
                         Malah Muaalaf di iktiraf Melayu

                         Dalam Sejarahnya:

                         Melayu itu pengembara lautan
                         Melorongkan jalan Sejarah Zaman
                         Bagitu luas Daerah Sempadan
                         Sayang nya kini segla kehilangan
                         Melayu itu kaya pelesepah nya
                         Kias kata bidal pusaka
                         Akar umbi bersulam kata
                         Dengan gedong akal buat bicara.

                         Melayu itu kuat bersorak,
                         Terlalu ghairah pesta temasa
                         Sedangkan kampung telah tergadai
                         Sawah sejalur tinggal sejengkal
                         Tanah sebidang mudah terjual.

                         Meski telah memiliki telaga
                         Tangan masih memegang tali
                         Sedang orang mencapai timba
                         Berbuahlah pisang tiga kali
                         Melayu itu masih bermimpi
                         Walaupun telah mengenal Universiti
                         Masih berdagang di rumah sendiri.

                         Berkelahi cara Melayu
                         Menikam dengan  pantun
                         Menyanggah dengan senyum
                         Marahnya dalam diam
                         Merendah bukan menyembah
                         Meninggi bukan melonjak
                         Watak Melayu menolak permusuhan
                         Setia sabar tiada sempadan

                         Tapi kalau marah tak nampak telinga
                         Musuh di cari ke lubang cacing
                         Tak dapat tanduk,telinga di jinjing
                         Maruah dan agama di hina jangan
                         Hebat amuknya tak kenal lawan
                         Berdamai cara Melayu endah sekali
                         Silaturahim hati yang murni

                         Maaf di ungkap sentiasa bersahut
                         Tangan di hulur sentiasa di sambut
                         Baiknya Melayu itu tak terbandingkan
                         Selagi yang ada sanggup di berikan              
                         Kera  di hutan di susukan
                         Anak di pangkuan mati kebuluran

                         Bagaimana kah Melayu abad dua puluh satu
                         Masihkah tunduk tersipu ?
                         Jangan takut melanggar pantang
                         Jika pantang menghalang kemajuan
                         Jangan segan menentang larangan
                         Jika yakin kepada kebenaran
                         Jangan malu mengucap keyakinan
                         Jika percaya kepada keadilan
                       

                         Jadilah bangsa yang bijaksana
                         Memegang tali memegang timba
                         Memiliki ekonomi mencipta budaya
                         Menjadi tuan di Negara Merdeka...

                       
                                [Baca apa yang tersurat dan tersirat]